روز های چگال

دوستی جونی این مطلب رو برام فرستاد  می گفت کارام اون رو یاد این شعر میندازه راست میگه میزارمش شما هم بخونینش: برلبانم غنچه لبخند  پژمرده است  نغمه ام دلگیر رو افسرده است نه سرودی نه سروری  نه هم اوازی نه شوری زندگی گویی ز دنیا رخت بر بسته است یا که خاک مرده روی شهر پاشیده است این چه ایینی چه قانونی چه تدبیری است من از این ارامش سنگین و صامت عاصی ام دیگر    روز های چگال...

روز های چگال...